Яз җитү белән бакчада эш кайный башлый. Безнең бакча коллективы да территорияне чупләрдән чистарта, бакча казый, түтәлләр ясый, яшелчәләр, чәчәкләр чәчә. Тәрбияләнүче балаларга витаминнар үстерү өчен тырышалар. 

Бакчабызны яздан көзгәчә чәчәкләр бизи. Болары -  лаләләр.  Күзнең явын алырдай төсләре белән балкып утыралар, ямь өстенә ямь өстиләр. Ә без кызлар-йолдызлар шул чәчәкләр белән үзебезне чагыштырабыз. "Кайсыбыз матуррак?" - дип Раилә ападан сорыйбыз. "Сез кызлар, чәчәкләрдән дә матуррак, чәчәкләр сезнең кебек ямьле!" - ди ул безгә, 

Равилә апаның балачагы сугыш елларына туры килә. Аның да әтисе башкалар белән бергә сугышка чыгып китә. Ул шушы аяусыз елларның ачысын да, төчесен дә татый. Равилә апа балалар бакчасы тарихында үзенең хезмәтен калдырган кеше. Мәктәпкә әзерлек төркеме балалары ветеранны Җиңү бәйрәме белән котларга барды, аңа теләкләр теләп, күчтәнәч тапшырып кайтты. 

Бүген безгә кунакка сугыш елларында туып, балачактан ятимлекнең, әтисезлекнең, үксезлекнең ачысын татыгыган, бакчабызда озак еллар хезмәт куеп, хэзер лаеклы ялда булган ветераннарыбыз килде. Алар сугышның ачы хәсрәт, ачлык, ялангачлык икәнен сөйләделәр, хәзерге матур, таза тормышның кадерен белеп, саклап, бер-берсенә хөрмәт күрсәтеп, дус-тату яшәргә өндәделәр. 

Авылыбыздан сугышка киткәннәрнең 130 кире әйләнеп кайтмаган. Каһарманнар өчен авыл уртасында искә алу һәйкәле бар. Анда барысының да исемнәре мәңгеләштерелгән.

Матурлыгы өчен бу көннәрнең

Кемнәр генә корбан булмаган.

Исемнәрен тарих безгә үзе

Саклап килә ерак еллардан!

Хезмәте авыр булса да, җимеше татлы. "Тукай яши безнең күңелләрдә" проектына нигезләнеп әти-әниләр белән берлектә эшләнгән кул эшләре конкурсына нәтиҗә ясалды. Балалар "Яшь рәссам", "Яшь шагыйрь", "Чибәр су кызы", "Шаян шүрәле", "Күңелле пластилин" номинацияләрендә мактау грамоталарына лаек булдылар. Афәрин, кечкенэ осталар! 

26 апрель - татар әдәбиятын сөючеләрнең  дә туган көне ул. Бүген безнең залда да чын әкияти бәйрәм булды. Балалар сөекле шагыйребезнең күп шигырьләрен яттан сөйләделәр, әкиятләрен сәхнәләштерделәр, шагыйрьнең шигырьләренә язылган җырларны җырладылар. Презентация буенча әдәби викторина сорауларына җавап биреп, Тукайның тормыш юлы, иҗаты турында белемнәрен арттырдылар. 

Балалар яраткан шагыйребез Габдулла Тукайның әкият һәм шигырьләренә әти-әниләре белән берлектә рәсемнәр ясадылар, кул эшләре иҗат иттеләр, Тукайга багышлап шигырьләр яздылар. Алар тудырган образларда Шүрәле дә шаян, Су анасы да сөйкемле иде. 

Бүген балалар бакчасында зур өмә үтте. Бигрәк тә әби-бабайларыбыз килүе өмәгә ямь өстәде, күңелләрне күтәрде. Уңган әтиләребез ярдәме белән территориябез чистарып, матурланып, көлеп калды. Дәү  әтиләребезгә, дәү әниләребезгә, әтиләребезгә, әниләребезгә зур рәхмәтебезне белдерәбез, эшләрендә зур уңышлар, сәламәтлек телибез.  

Җир - безне туендыручы. Аны саклау, ярату - безнең изге бурычыбыз. Авылыбыз чишмәләргә, урман-болыннарга бай җирле табигать кочагында утыра. Табигатьне шунда яшәүчеләр тәрбияли. Менә без дә бу эшкә үз өлешебезне керттек. Яшь агачлар утыртылган тау башы бик матур  урын. Аны җирле халык телендә "Сабира тау башы" диләр. Бу ямьле урынны пычратып ятучы чүп-чардан арындырдык. Агачлык: "Тагын килегез", - дип безне дәшеп калды.

Җир-анабыз, гүзәл табигатең,

Иксез-чиксез дала, кырларың,

Суларың саф булсын, һаваң чиста,

Шаулап торсын яшел урманың!