Урман кеше тормышында кирәкле, мөһим урын алып тора. Ул кешеләргә күп файда китерә: ризык бирә, сәламәтлекне ныгытуда ярдәм итә, һаваны сафландыра, җир өстен ашалудан саклый, төзү материалы өчен дә кулланыла. Урман - кошларның, җәнлекләрнең яшәү урыны да булып тора. Анда алар оя коралар, азык табалар. Урман ул безнең дустыбыз, саклаучыбыз, дәвалаучыбыз, уендыручыбыз, кыскасы, безнең тормышыбыз.   

Кышның китәсе килми дә,
Күктән кояш елмая.
Карлар эри, яз фасылы,
Табигать тә уяна.
Күп халыклар бәйрәм итә
Язның Нәүрүз бәйрәмен.
Бердәм булып яшәгәндә
Тоясың бәйрәм ямен.
Уен-көлке, милли йола
Чагыла бу бәйрәмдә.
Өстәлдәге милли ризык
Күңелләрне күтәрә.
Илләр, көннәр тыныч булсын,
Күтәрелсен күңелләр.
Күтәренке күңел белән
Үтсә иде гомерләр.

Лилия Әхмәтова