Әни! Һәр кеше өчен иң кадерле, иң хөрмәтле, иң якын кеше ул. Авыр чакларыбызда да, шатлыклы минутларыбызда да без әниләребезнең җылы кочагына сыенабыз. Әниләрнең йөрәк җылысы, “Балам!” дип эндәшкән ягымлы сүзләре безгә яшәргә көч бирә. Йомшак куллары белән башыңнан бер сыйпап узса, бөтен авыруларың, борчуларың беткән кебек була. Әнә шундый тылсымлы, бөек көчкә ия ул- ана дигән изге зат.
Тиздән Халыкара хатын-кызлар көне якынлаша. Башлангыч сыйныф укучылары да әниләрен котларга әзерләнәләр. Алар сыйныф җитәкчеләре белән бергә бүләккә декоратив җилпәзә ясадылар. Бу кулдан ясалган эшләнмәләрдә балаларның күпме йөрәк җылысы салынган бит!