Без әниләр бәйрәменә театраль күренеш әзерлибез.

Кыш көне кошларга җим табуы бик авыр.Шуңа күрә без  ,һәрвакыт  канатлы дусларыбыз турында кайгыртабыз.

 Дөрес туклану – сәламәтлекнең нигезе. Сәламәтлекне саклау, ныгыту- һәркемнең кулыннан килердәй эш. Авырмагыз, исәнлек, саулык сезгә.

Бар җиһанны ап-ак карга төргән кышның соңгы ае – февраль дә узып бара.

Без әкиятләр сәхнәләштерергә яратабыз. Менә Саламторхан әкиятен әти-әниләребезгә күрсәтергә әзерләнәбез.

Без, йокыдан торгач, һәр көнне урыннарыбызны җыеп куябыз. Бөтен җир тәртиптә булгач үзебезгә дә күңелле. Тәрбияче апабыз безне шулай чиста, пөхтә, тәртипле булырга өйрәтә.

Бүген без уен бүлмәбезне тәртипкә китердек. Гөлләрне ничек тәрбияләргә, ничек тузаннарын сөртергә кирәген безгә Фәния апабыз өйрәтте.

Урамга чыктык шаулашып,

Йортлардан чана тартып;

Уйныйбыз учта йомарлап,

Юеш кар тубы атып.