Кышның бөтен матурлыгы менә шушы мизгелдер...мондый хозурлык, мондый матурлык тик безнең туган якта...Тикмәгә генә Мәхмүт Хөсәен 1965 нче елда ук  Чиканас турында шигырен иҗат итмәгәндер.

Юл кырыена туктауга,

Ишетелде чит аваз:

-Син кайдан, абзый?

-Казаннан.

-Без үзебез-Чиканас.

Китәрсең , абый бу якның

Яменнән әсирләнеп.

Бу җирләрдә Тукай үскән

Хисләнеп ,тәэсирләнеп.

Әй,Чиканас, урманнарың

Күңелле дә, серле дә!

Каршы ала кебек сине

Тукай үзе биредә.

Кайдадыр шүрәлеләр дә,

Гайрәт чәчәдер кебек,

“Саумы?”-дип имән артыннан

“Былтыр” дәшәдер кебек.

Чыклы чирәм хәтфәсендә

Ямен җуймас эзләр бар;

Зифа сынлы чәчәкләрдә

Карап туймас төсләр бар.

Һәр күбәләк назлый сине,

Сәләмли һәр бал корты.

Күпме ләззәт җанга монда –

Ул үзе бер ял йорты!

Аланнары- яшел чирәм,

Чат печән кибәннәре.

Чал генералдай баш кага

Мәһабәт имәннәре.

Һәр кеше хәзер үз миңа,

Ишетелми чит аваз.

Кавказлардан һич ким түгел,

Арча күрке-Чиканас.

Арча, 1965 ел. 

Тик без барыбер туңмыйбыз,

куыш-куыш уйныйбыз!

— Тәрәзәне кем чиртә:

Чык-чык! Чык-чык!

— Мин килдем шулай иртә,

— Чыпчык, чыпчык.

Бик тә ашыйсым килә.

Чик-чик! Чик-чик!

Йөгереп янына килдем,

Яраткан җимен бирдем.

Кыш килде, салкын урамда.

Ә без куркып тормыйбыз.

Чана-чаңгыларны алып,

Тауда шуып уйныйбыз.

Эх, күңелле урамда!

Бакчабызда Яңа ел бәйрәме шаулап узды. Балалар үзләренең яңа биюләре һәм җырлары белән әти-әниләрнең, килгән кунакларның күңелен күрсә, Кыш бабай белән Кар кызы балаларга бүләкләр өләшеп куандырды. Яңа ел белән!

Бакчабыз янәшәсенә, башлангыч мәктәп белән күмәкләшеп, кар сыннары ясап куйдык.

Дуслар, Яңа ел якынлаша бит. Э безнең Кар бабай матурмы?

Рәсем шөгыле - иң яратканыдыр, мөгаен!