Бездә кышлаучы кошларны суыклар куркытмый, ә менә ачлык — аларның иң явыз дошманы. Аларның җылы күлмәкләре дә, өйләре дә юк! Алар ачы буранда да, салкында да ачык һавада йоклыйлар. Кыш конне без аларны ашатырга тиеш, чонки алар узлэренэ ризык таба алмыйлар. Безнең тирәдә урманда кызылтуш, песнэк, чыпчыклар яши. Без балалар бакчасында  балалар белән  кошларга  жимлек ясап агачларга  элдек. Анда ярма, конбагыш ипи валчыклары, көнбагыш, арпа, бодай  ярмалары, пешкән дөге, туң май кисәкләре  салдык.  Җимлекләргә  өй бакчаларыбызга  элеп куйдык. Шуны онытмагыз! Кошларга кара ипи, тозлы сало, кыздырган көнбагыш бирергә ярамый, ул аларның сәламәтлегенә бик күп  зыян китерергә мөмкин.