15 февраля – День вывода советских войск из Афганистана — это, и праздник афганцев-ветеранов, и день памяти и скорби обо всех погибших воинах-интернационалистах. Эта дата — символична. В ней отразились верность присяге, служебному долгу, фронтовое братство солдат и офицеров, которые отдали, защищая интересы своей страны, самое дорогое на земле — жизнь. А кто может более правдоподобно рассказать детям о боевых действиях? Конечно же сами участники и ветераны войны. И в нашем детском саду есть такой человек-это Тимрюков Александр Терентьевич, который служил в Афганистане минометчиком. Он поделился с воспитанниками воспоминаниями о той страшной войне. Дети с интересом слушали рассказ своего любимого дяди Саши (так они его называют). Хотя уже прошло более тридцати лет, но вспоминая те времена, в глазах была грусть и печаль. Ребята поздравили его с этим днем и пожелали крепкого здоровья. 15 февраль-Совет гаскәрләрен Әфганстаннан чыгару көне-ул әфганчылар бәйрәме дә, һәлак булган барлык интернационалистлар турында хәтер һәм кайгы көне дә. Бу дата — символик. Анда антка, хезмәт бурычына тугрылык, үз иленең мәнфәгатьләрен яклап биргән солдатларның һәм офицерларның фронт туганлыгы, җирдә иң кадерлесе — тормыш чагылды. Ә балаларга сугышчан гамәлләр турында кем дөресрәк сөйли ала? Әлбәттә, сугышта катнашучылар һәм ветераннар үзләре. Безнең балалар бакчасында да шундый кеше бар-Әфганстанда минометчик булып хезмәт иткән Тимрюков Александр Терентьевич. Ул тәрбияләнүчеләр белән шул куркыныч сугыш турындагы хатирәләре белән уртаклашты. Балалар яраткан абыйсының Саша сөйләвен кызыксынып тыңладылар (алар аны шулай атыйлар). Утыз елдан артык вакыт үтсә дә, ул чорларны искә алып, күз алдында моңсу һәм моңсу иде. Балалар аны бу көн белән котладылар һәм нык сәламәтлек теләделәр.