РАШТУА – КӨТЕП АЛЫНГАН БӘЙРӘМ

“Теләге булган һәр кеше үзенең тимераягы белән килеп күпме кирәк шуның кадәр шуа ала”

Тау шуганда

Бер көн шулай дус­тым белән

Тау шуарга дип бар­дык.

Үзебез­гә иптәш­кә дип,

Нәни көчек­не алдык.

Өчәү бер­гә әүмәк­ләшеп

И тотын­дык шуарга.

Бер төшәбез, бер менәбез,

Әй рәхәт соң уйнар­га!

Шу­лай бер­гә шуа тор­гач

Кич җиткәнен сиз­мәдек.

Көчегебез арып бет­кән,

Без шуны да бел­мәдек.

Әй, малай­лар, рәхәт икән

Көне буе тау шуу.

Җилдән җи­тез чаналар­да

Көчек артын­нан куу!

Кыш бабай.

Әй, кыш бабай, кыш бабай,

Син бигрәк матур бабай.

Бит очларың алсулы,

Үзең бик тә акыллы.

Килгәнсең син ерактан,

Күчтәнәчең мул-зурдан.

Кигәнсең кызыл чапан,

Кулыңда йомшак куян.

Ак мизгел (Р.Миңнуллин)

Яратам мин ап-ак төсне

Бөтен дөнья ап-ак төсле.

Куяннар да ак тун кигән

Каеннар да ак туннан.

Бүреккә дә, керфеккә дә

Борынга да ак кунган.

Биек булып, ап-ак булып

Урамга ак кар яуган.

Көне буе шау-гөр килеп

Шуабыз шул ак таудан.

.

Бездә бүген Яңа Ел

Кунакка килгән зур чыршы,
Яңа елны матурлап.
Кызлар уйнап йөри анда,
Малайлар күп, батырлар.

Кызлар, малайлар уйнарга
Җыелганнар кай-ара,
Чыршыны тирәләп утлар
Җемелдәшеп шаяра.

Яшел ылыслар артында
Әкият качып тора,
Эчендәге бар серләрне
Ачарга кызыктыра.

Чыршы тулы уенчыклар,
Ә башында йолдыз бар.
Куяннар, тиеннәр күпләр,
Шаян алар, елгырлар.

Күзләрдә бәхет елмая,
Ә шатлыкка чама юк.
Без биибез һәм җырлыйбыз,
Бездә бүген Яңа ел!

Бакчабызда Яңа ел иртәләре гөрләп узды. Балалар яңа ел турында бик күп җырлар, биюләр өйрәнгәннәр, шулай ук бәйрәмгә бик күп персонажлар керүе дә ямь өстенә ямь өстәде. Әти-әниләр бәйрәмнәрдән бик канәгать калдылар.