Визитка

Таныш булыйк мин Илсоя! Эти энием мине тэуге тапкыр кулларына алып Кызым, күз нурым Татар кызы булуыңны онытма, туган теленне, туган иленне ярат- дип, шундый мэгънэле исем кушканнар. Илсоя илне соя, туган телен соя, туганнарын соя, сезне соя.

Гүзәл табигатьле, үзенең саф чишмәләре, төз наратлы биек таулары белән  дан тоткан Кнәбаш авылында тугангамы, күңлем һәрвакыт яктылыкка, нурга омтыла.

Гаилэдэмин төпчек кыз. төпчек кызларга хас булган сыйфатлар - иркә, тәкәбер, көйсез дип уйлый күрмәгез тагын. Мин бик тә сабыр, тырыш, максатчан кыз.

Мин - татар кызы!  Кечкенәдән хыялый, сәнгатькә гашыйкмын: җырларга, биергә, яратам. Буш вакытымны бер дә заяга үткәрмим. Сәйләннэн, фоамираннан торле чэчэклэр ясыйм . Үзлегемнән гитарада уйнарга өйрәндем. Танылган пешекче Резида Хосэинованын татар халык ашлары турындагы китабыннан файдаланып, халкыбызнын милли ризыкларын бик яратып пешерэм.

Алдагы тормышымны укытучы һөнәре белән бәйлисем килә.

Укытучы булу бит ул – йөрәк эше. Бар асылың белән омтылсаң гына бу максатка ирешеп була. Бәлки шуның өчен дә, мин үземне алдан әзерли башлаганмындыр. Моңа тормыш юлымда “Сәләт” мөһите дә зур ярдәм итте. Бу эшнен бик тэ авыр, жаваплы икэнен 30 елга якын укытучы булып эшлэуче эниемнэн куреп белэм. Мина бик куплэр бу хыялымнан баш тартырга кушалар. Эниемне тоннэр буе пачка-пачка кэгазьлэр язып утырганын кургэч узем дэ оркеп куям. Юк! Хыялымнан баш тартмыячакмын, чонки мин балаларны бик яратам, чонки мин уз максатыма, телэгемэ ирешэ торган кыз, чонки мин – Татар кызы!

Киләчәктә, шушы һөнәр аша, телебезне, милләтебезне, гореф-гадәтләребезне хөрмәт иткән яшь буын тәрбияләүдә зур өлеш кертермен дип уйлыйм.