«А теперь почитаем...»

Чтение шло. Впечатление было необычайным. И было оно от того, что учительница, так же, как и мы, была восхищена этим рассказом. Она вместе с нами смеялась, но не для нас, а для себя. Это самое дорогое для меня воспоминание.

Учитель одухотворяет разум и сердце своего юного питомца убеждением, что без русского языка и литературы жить на земле, нормально и полнокровно существовать человек не может.

Силу творческого прозрения мы даем понять ученикам. Это кредо жизни учителей филологов нашей школы
Бурцевой В.А.
Шабалиной Т.А.
Варенцовой Н.В.
Пельтемовой Е.С.
Губко М.А. и наше...

Посвящается заслуженным учителям русского языка и литературы нашей любимой школы.

"Ә хәзер укыйбыз...»

Уку бара иде. Бу тәэсир гадәттән тыш иде. Һәм бу хәл укытучының да, безнең шикелле үк, бу хикәягә соклануыннан килеп чыкты. Ул безнең белән бергә көлде, ләкин безнең өчен түгел, үзе өчен. Бу минем өчен иң кадерле истәлек.

Укытучы үзенең яшь хайванының акылын һәм йөрәген рус теле һәм әдәбиятыннан башка җирдә кеше нормаль һәм тулы канлы яши алмый дигән ышану белән рухландыра.

Иҗади аңлау көчен без укучыларга аңларга бирәбез. Бу безнең мәктәп филологлары укытучыларының тормыш кредосы
Бурцева В. А.
Т. А. Шабалина Белән
Варенцова Н.В.
Пельтемова Е. С.
Губко м.а. һәм безнеке...

Яраткан мәктәбебезнең атказанган рус теле һәм әдәбият укытучыларына багышлана.