Укучылар өчен көтеп алынган каникуллар да үз мәшәкатьләре, күңелле чаралары белән үтеп тә китте. Каникулның бер көнендә Туймәт төп белем мәктәбенең 5-6 нчы сыйныф укучылары авыл китапханәсенә бардылар.  Чынлап та безнең авыл китапханәсенә керсәң аннан чыгасы, аерыласы бер дә килми. Наҗия Мөхәррәм кызы үз эшенең остасы. Китапханәче булу ул әле оста итеп укучыга китап тәкъдим итү белән генә тәмамланмый икән. Наҗия апа эш урынын зәвык белән "киендергән", гөл-чәчәккә күмгән. Үзеңне әкият дөньясына эләктемме икән әллә? - дип уйлыйсың. Укучылар белән очрашуны да Наҗия апа кызыклы, истә калдырырлык итеп үткәрде. Телебезне, мәдәниятебезне, гореф-гадәтләребезне саклап калу өчен тырышып хезмәт итүче, үз эшен яраткан, хөрмәт иткән өлкән буын белән эшләү һәркемгә күңел тынычлыгы алып килә.