Яз ае безгә бер зур бәйрәм алып килә. Ул Нәүрүз бәйрәме. Бу бәйрәмне безгә борынгы бабаларыбыз биреп калдырган. Кышлар үтеп, табигать яңара башлагач, көннең төн белән тигезләшкән бер мәлендә кешеләр "Нәүрүз" бәйрәмен билгеләп үткәнннәр.  Нәүрүз иң шатлыклы яз бәйрәме - Өмет бәйрәме дип билгеләп үтелгән. Менә шушы шәрыкъ бәйрәме безнең көннәрдә халык йоласы буларак яңартыла. Инде менә берничә ел рәттән безнең Туймәт төп белем мәктәбе укучылары да Нәүрүзбикәне йоласына китереп каршы алалар: уйныйлар, ярышалар, күңел ачалар. Ә иң кызыгы - йорттан-йортка кереп шигырьләр сөйләп, теләкләр теләп йомырка җыю булып кала.