Әйе, балаларны үз ана телебездә сөйләшергә, аралашырга өйрәтү, туган телебезне ярату, аңа карата ихтирам тәрбияләү бүгенге көндә иң мөһим мәсъәләләрнең берсе булып тора. Балаларның авазлары дөрес әйтеп, җөмләләрне дөрес төзеп, үзләренең уй-фикерләрен тиешле эзлеклелектә, тормышка ашыруда нәфис сүз, әдәби әсәрләр һәм халык авыз иҗаты әсәрләренең әһәмияте бик зур.

Без дә 21-нче февраль – “Туган тел” көнен бакчабызда ел да искә алабыз. Әлбәттә инде бу көнне Г.Тукайның “Туган тел” җырын тыңлап һәм җырлап ана телебезгә хөрмәт тәрбияләүдән башладык. Аның иҗаты күңелләрне җылытып торучы мәңгелек кояш кебек үзенә бер илаһи көчкә ия. Балаларның телен ачуда, сөйләмен формалаштыруда курчак һәм бармак театры, бармак уеннары, сүзле уеннар аерым бер урын тота. Без дә балалар белән берлектә  курчакларны җанландырып аларга бик таныш булган “Шалкан”, “Куян белән Төлке” әкиятләрен уйнадык. “Чуар тавык”, “Йомры икмәк” әкиятләрен бармак театры ярдәмендә сөйләделәр. Балалар бик теләп рольләрне үзләре сайлап, һәр геройга тавышны һәм хәрәкәтне туры китерергә тырышып уйнадылар. Ә инде балалар тормышында уеннар гел башка урын алып тора. Без “Әйдәгез, уйныйбыз” диюгә балаларыбыз бик теләп халык уеннарыннан “Зәңгәр чәчәк”, “Түбәтәй”, “Йөзек салыш” уйнадык. Балаларны ана телендә сөйләшергә өйрәткәндә, туган телебезгә хөрмәт тәрбияләгәндә әдәби әсәрләр һәм халык авыз иҗатының ярдәме бик зур.